წვიმს , ვეფერები წვიმიან ქუჩას, მერე მეგობარს ვუპოვი გზას, ახლა საშველი არაფერს უჩანს, ვიღაცა სახლის კუთხეში დგას. კედელი კედელს რატომაც ხვდება, მეც იმიტომაც გაბეზრებ თავს, შენ რომ იცოდე დარდით ვინც კვდება, ახლა მე ისე საოცრად მგავს... და შენით რომ მჭირს გარდაცვალება, ეს კიდევ უფრო ძალიან მკლავს.
