იყო თვალების ციმციმი ურჩი, ულამაზესი ქარები ქროდა. დაუკითხავად შესახლდი გულში, შენ საამისოდ უფლება გქონდა. შენ გახდი ჩემი ცხოვრების აზრი და დაუფიქრდი ამაზე ოდნავ, მე რომ დამტოვე ყელამდის ცრემლში, განა ამისი უფლება გქონდა?
როგორ მიყვარხარ, როგორ გენდობი, ვერ გამოვხატავ ვერც ერთ ენაზე, ჩემთვის სიცოცხლე რა იქნებოდა შენ რომ არ მყავდე ამ ქვეყანაზე..
