ვგრძნობ გაზაფხულის ძალას, სიგიჟეს ატმის ხეთა, შენი თვალების ფასი, დარჩა დღეს მხოლოდ მცხეთა. ზამთრის ქარებში გაზრდილს, ვით გაზაფხული მათბობს, შენი სხეულის ალი, სასმელი გრძნობით მათრობს. ბედის ბრალია ალბათ, ჩვენი შორი-შორს ყოფნა, ჩემი სიცოცხლეც არ ღირს, შენი ტუჩების კოცნად.
