|
|
მე ვიცი, ჩემში ორი ქალია-
ერთი ლექსებს წერს, მეორე არა.
მე ვიცი იმ ერთს რა უხარია,
მეორე- გულში რა ნაღველს მალავს.
ერთი ადგება დილაადრიან,
მეორე-ღამით სულ არ იძინებს.
ერთს რომ სახეზე განთიადი აქვს,
მეორის თვალზე ცრემლი ციმციმებს.
..................................................
და წლები ასე უბრად მიდიან,
გზა დასახსნელი ვერსაით ვპოვე,
რომელი დავთმო, ვერ გამიგია,
ვის გავუჯავრდე: დედას თუ პოეტს?
|
|
ნანახია: 451 | კომენტარები: 0 | ავტორი: სტუმარი |
|
|
|
|
|
|
