ჩემი ოთახის ცივი კედლები რამდენ სევდას და სიყვარულს იტევს, როცა ვზივარ და ლექსებით ვტირი სატრფოს გულივით გულჩვილად მისმენს, ჩემი ოთახის თეთრი კედლები ჩემი ოცნების სხივის ფერია, ზოგჯერ მე მინდა ვიყო მხატვარი შენ კი კვლავ იყო ჩემი ფერია, მინდა დაგხატო მე ამ კედლებზე ჩემ ოცნებებში როგორც ფერია, მინდა დავხატო მე ანგელოზნი შენს სილამაზეს როგორ შესტრფიან, ენა რომ ქონდეთ ამ უძრავ კედლებს გეტყოდნენ როგორ გულით გელიან, გეტყოდნენ რამდენ ცრემლებს იშრობდნენ, შენს მოლოდინში მე რომ მდენია, ვიცი რომ წლები ჯერ წინ ბევრია, მაგრამ თუ როდის ეს სულ ერთია, მე მოვალ შენთან და დაგაბრუნებ სადაც ყოველ დღე ასე გელიან.
