სულ მენატრები... და რაც დრო გადის მით უფრო მეტად მანატრებს შენს თავს შენი ღიმილი, შენი თვალების ფარული სევდა და შემოდგომის სისხლის ყივილი.
შენი სიცელქე ზღვარგადასული, სველი ტუჩების ნაზი შეხება, ვნება ფაქიზი ჩვენი ფარული თავდავიწყების ვერდავიწყება ...
მე მენატრები, რადგან უკვე ერთი წამია არ მინახიხარ და გასულა თითქოს უკვე ასწლეულები. მე მენატრები და მიყვარხარ, რადგან უკვე საუკუნეა მე შენად, ხოლო შენ კი ჩემად რაც მეგულები.
