გახსოვდეს მისი წვეთები ჩემი ცრემლები იქნება, რომელიც ზეციდან დაეპკურება შენს თმებს. თმებს, რომელთა მოფერება ხშირად მინატრია ... თოვლის ფიფქებსაც ნუ დაემალები , ისინი ჩემი სულის მესაიდუმლენი გახდებიან და ნაზად დაგიფიფქავენ ვაჟკაცურ მხრებს, რომელთა მოხვევაც ბევრჯერ მინატრია...მთვარეს ხშირად სეხდე, მან ზუსტად იცოდა ჩემი ფიქრები და პასუხსაც გამოიცნობს და იქნე შენი თვალებსი საიდუმლოსაც ჩაწვდეს. თვალების, რომელთა ეშმაკური შუქი მუდამ მატყვევებდა, ისე წვიმა უფრო გეტყვის სათქმელს, ფრთხილად დაგიკოცნის ლოყებს და ტუჩებს და თუ ქარი ჩაგიქროლებს ცელქად, იფიქრე ეს ჩემი უკანასკნელი სუნთქვაა, სიყვარულით გამთბარი. ყველაფერი ცემს პოეტურ სამყაროს გაგახსენებს, იმ სამყაროს სადაც შენ ვერ მოასწარი მთავარი ადგილის დაკავება... გსურდა კი?
