ქარს მიჰქონდა სახეები შორეული,
მწუხრის მთვარე დასტიროდა ცხრა ძმის საფლავს,
საქართველო თვით სამოთხის ორეული
წააგავდა გოლგოთაზე ნაგებ საყდარს.

სარკინოზნი, ყრუ მურვანი თი ბედკრული,
სისხლში ღებდა ღვთისმშობლის წილხვედრ მიწას,
იყო ჟამი ქართველთათვის წამებული,
სოღანლუღთან გორგასალი მამულს იცავს...

იყო ბრძოლა დიდგორი და ბასიანი,
ქართვლის სულში წინაპრების რწმენა წვიმდა,
იყო ზავი მონღოლებთან ასწლიანი
და სტამბულში ვიღაც თურქი ქართველს ჰყიდდა.

წუხდა ერი ქალწულ ნინოს მოქცეული,
ვაზის ჯვარი_მირიანის შთაგონება,
ხმა ბრძოლების წარსულიდან მოღწეული...
ასე იყო ცათა შინა უფლის ნება!!!

ნანახია: 477 | კომენტარები: 0 | ავტორი: სტუმარი

კომენტარის დამატება
Name *:
Email:
Code *:





Website builder - uCoz