მოგონებებში რად დავბრუნდი, – თავად ვერ ვხვდები!... სისხლის ცრემლებით ამიტირდა გული საბრალო, სული დავკარგეთ!... ჩვენ, ორივე, ყისმათს ვნებდებით და ახლა მხოლოდ შეცდომები უნდა დავთვალოთ?
ყველა შეხვედრა – სულმტკივანი ცრემლით მთავრდება, ყოველი ნერვი – თარზე გაბმულ სიმივით კვნესის, სხეულზე ცეცხლად მოდებული გიჟური ვნებაც, გაცრეცილ ფურცელს ეფინება სტროფებად ლექსის...
