შენ წამალი არაფერში გარგებს,
მისი ყიდვით შენ სიცოცხლეს ანგრევ.
ჯერ პირველად გაიკეთებ ვენაში,
და სიცოცხლე გეჩვენება ფერადი. მერე იგრძნობ შენ ამ წამლის სიშორეს,
როცა ლომკას ვერაფრით მოიშორებ
წახვალ და ისევ წამალს იყიდი,
და გაყუჩდება მწარე ტკივილი.
ეს გაგრძელდება მთელი ცხოვრება,
და შენ დაკარგავ მთელ შენს ქონებას.
დაკარგავ მშობელს,დაკარგავ ძმაკაცს,
და შენს ცხოვრებას მიანდობ წამალს.
ერთი სეიცოცხლე მოუცია მაღალ განგებას,
მაგრამ არაფრით არ აპირებ ამის გაგევას.
და შენ გგონია,რომ წამალი ტკივილებს ადჩენს,
მაგრამ ცხოვრება გამოგიტანს მწარე განაჩენს.
იქნები მარტო,ველასგან შორს,
და შენ მოკვდები უდროო დროს.
საფლავის ქვაზე წააწერენ მხოლოდ შენს სახელს,
მშობელი დედა კი დასტირის მდუმარე სახეს.
ძმაკაცი მოვა,ჭიქას წაგიქცევს,
და გაიხსენებს შენს ცუდ ნაბიჯებს.
მაგრამ ის წავა, დაისადგურებს მწარე სიჩუმე,
წამალი ყველას ამქვეყნიდან ასე ისტუმრებს.