სიყვარულის წმინდა ცრემლებს გაუმარჯოს, გულიდან რომ უნებურად გადმოდიან. მოვლენ თვალთან გადმოსვლას არ კადრულობენ, რცხვენიათ და ისევ გულში ბრუნდებიან... ერთგულების მაცნე ცრემლებს გაუმარჯოს, რომელიც კი თვალის გუგას დასდენია, ვნებით სავსე იმ ცხარე ცრემლს გაუმარჯოს პატარძალს რომ პირველ ღამეს დასდენია... განშორების მწარე ცრემლებს გაუმარჯოს, უკითხავად ყველგან რომ გაჩნდებიან, მწუხარედ და უიმედოდ რომ გვაქცევენ და თვითონ კი მოგონებას შერჩებიან. და ყველა იმ დარჩენილ ცრემლს გაუმარჯოს რომელიც კი ოდეს ვინმეს დასდენია სულ ერთია ტანჯვისა თუ სიხარულის, გაუმარჯოს, თუკი მართლა ცრემლებია!!
იმ პირველ კოცნას გაუმარჯოს მოულოდნელობით სულს რომ შეგიშფოთებს მერე გონს მოსული ჩუმად ატირდები და ცრემლებისას დააყენებ გუბეს იმ პირველ სიყვარულს გაუმარჯოს მასზე გათენებულ ღამეს რომ აფიცებ მრავალჯერ ეცდები მის დავიწყებას მაგრამ ვერასოდეს ვერ დაივიწყებ....
ქართულ სუფრაზე სადღეგრძელოს ბახუსი აწვენს, თასი ასწიეთ შიგ ჩაასხით ვაზის ნაჟური! ლამაზი ქვეყნის სადღეგრძელოს ფეხზე ავუდგეთ, ბაგე გახსენით დაწარმოთქვით სიტყვა ქართული!
ეს გაუმარჯოს იმ ვაჟკაცებს,ფარ-ხმალით ხელში, მტერს რომ ებრძოდა მკერდით იცავდა სამშობლოს მიწას! მტრის შიშში იყო,მაინც ლხინობდა ჯაჭვგაუხდელი, მტრის შიშში იყო მაინც ხმარობდა გუთანს და ფიწალს.
ლეგენდა, რომელსაც დედის სადღეგრძელოს წინ ამბობენ............ ერთხელ მეგობრები სანადიროდ წავიდნენ. ნადირობის მერე ნანადირევი შეწვეს სუფრა გაშალეს იქვე ტყეში და ქეიფი დაიწყეს............. უკვე საკმაოდ მთვრალები იყვნენ როდესაც მგზავრმა ჩამოიარა გზად და როგორც ქართველელთა წესია სუფრაზე მიიპატიჟეს.............. მგზავრიც მივიდა და თქვა ბევრი დრო არ მაქვს ამიტომ მხოლოდ ერთ სადღეგრძელოს შემოგთავაზებთ რომელიც ალბათ უკვე შესვით მაგრამ მე მაინც ვიტყვი: ქართველი დედის სადღეგრძელო მინდა დავლიოო........ სუფრის წევრებმა ერთმანეთს გადახედეს და დაშერცხვენილად ჩაილაპარაკეს არა არ შეგვისივიაო. მაშინ სტუმარი ადგა, ჭიქა უკან დააბრუნა და თქვა ასეთ სუფრაზე მე სადღეგრძელოს თქმას არ ვიკადრებო და წავიდა............. ხოდა მოდი სანამ ჩვენს სუფრაზეც ჩამოუვლია ასეთ კაცს, ქართველი დედის სადღეგრძელო ვთქვათ, იმ დედის რომელიც შვილს ომში წასვლის წინ არიგებდა მირჩევნია შენი სიკვდილის ამბავი შევიტყო, ვიდრე უკან დამიბრუნდე შერცხვენილიო.........
