იცი? არის წუთები, როცა გინდა არ იფიქრო და მაინც ფიქრობ... გინდა არ გტკიოდეს და მაინც გტკივა, გინდა გაიცინო და მაინც ტირი... როცა ხვდები რომ ცხოვრება უაზრობაა და არ გინდა სიცოცხლე და მაინც ცოცხლობ... იცი?მინდა ახლა ჩემს გვერდით იჯდე, თუნდაც არაფერი მითხრა, გიყურებდე და უსიტყვოდ ვსაუბროდებდეთ ერთად დიდ ხანს ... რა გითხრა? რომ ძალიან მჭირდები?! ეს ხომ შენ ისედაც იცი... საოცრად მომეძალა შენზე ფიქრები, რომ იცოდე რა უზომოდ მენატრები...
ღმერთო, გევედრები,მიეცი იმ ადამიანს,რომელიც ეხლა ამას კითხულობს,ყველაფერი,რასაც ის შენ გთხოვს….
მიეცი მას ყველაფერი დაუმადლებლად,ისე,როგორც მხოლოდ შენ ერთს შეგიძლია …. და ამყოფე ის ბედნიერი ყოველ დღე….მიეცი მას ძლიერი სული და სხეული….ახლობლების სიყვარული,გაგება და თანაგრძნობა…
გაანათე მისი სული მხოლოდ სიყვარულით…დაიფარე და დაიცავი დარდისგან და ნაღველისგან,ომისგან და სიკვდილისგან,ფიზიკური და სულიერი ტკივილისგან….მაგრამ თუ ეს ყველაფერი მაინც გარდაუვალია,მაშინ გემუდარები,ნუ მიატოვებ და მიეცი მას ნუგეში….
დაიფარე და გადაარჩინე ყველა და ყველაფერი, რაც მისთვის ამქვეყნად ძვირფასია….
თუ ძველი გროშივით გაცვდა სიყვარული, გაცვდა მონატრებაც, იქნებ უსასრულო ჩემმა საუბარმა თავიც მოგაბეზრა, თუკი შენს ოცნებას ფერი გავუხუნე, მე განმსაჯოს ღმერთმა, ოღონდ ნუ მეტყვი რომ მთელი ერთი წელი, მხოლოდ დრომ იმეფა! ოღონდ ნუ მეტყვი რომ ჩემმა ბავშურობამ სული დაგიღალა, ოღონდ ნუ მეტყვი რომ ერთმა უბიწო და გულუბრყვილო ქალმა, სატკივარი შენი, ვერ გაითავისა, გული დაგიმალა.... ოღონდ ნუ მეტყვი რომ სხვაში შემეშალე, თანაც ასე მწარედ, მე ხომ ის მგონიხარ, წლების ძებნის შემდეგ ძლივს რომ შეგიყვარე, ხოდა შეგიყვარე ახლა მეშინია, ნუთუ მიმატოვებ, და თუ მაინც წახვალ ისე მაინც წადი, რწმენა დამიტოვე რწმენა იმისა რომ ჩვენი სიყვარული ძველ გროშს სულ არ ჰგავდა, რწმენა იმისა რომ ჩემმა ერთგულებამ ფასი არ დაკარგა! მაინც დაგიფიცებ, მაინც მოგინატრებ ,მაინც მეყვარები, ლამის შევიშალო, ლამის შევიშალო ისე მენატრები!
პაწაწინა გულმა მთელი ეს თვეები შენთვის რომ იფეთქა, ყველას დაუმტკიცა... მთელი ერთი წელი.... მხოლოდ დრომ იმეფა!..
მინდა გითხრა, ო რამდენი რამე მინდა გიამბო, ვიცი უნდა გაგიფრთხილდე და უნდა მოგიარო. და თუ სევდამ დამამუნჯა, მონატრებამ გამრიყა, შენთან ყოფნა თუ მიშველის, ხომ მოხვალ და წამიყვან? ვიცი შენც გრძნობ ჩემს ტკივილებს, ამოხეთქილს დარდებად, ჩემი სულის გაჭირვება, შენც ხომ დაგედარდება. ო ,რამდენი რამე მრჩება, შენთვის ასე უთქმელი, შენს მადლიან თანადგომას, ჩემი სული სულ ელის... რა უსაზღვროდ მენატრები, რა უსაზღვროდ მაკლიხარ, მონატრება გამოყრილი, შენც უჩემოდ დადიხარ... აღარ ვიცი რა მოგწერო, აღარ ვიცი რა გითხრა.
იები მოსულან, პატარა იები, შარშან რომ ვკრიფავდით ერთად, მეგონა ღალატს ვერ გაპატიებდი, მაგრამ ვეღარ ვძლებ კენტად... დაბრუნდი! არ გესმის? ხომ ხედავ, უჩვენოდ ვეღარ გაუძლიათ იებს, მე ნაღალატევი გული მინდა გიჩვენო, დაბრუნდი, გაპატიებ!!! სადმე თუ შეხვდები ჩემებრ თავდადებულს, და მასაც ჩემსავით უწოდებ ,,ფერიას" იებს ნუ მიუტან ახალ შეყვარებულს, იებს ნუ მიუტან, იები ჩემია!!!
მინდა უბრალოდ შეგავლო თვალი ამაოდ გეძებ დიდი ხანია, ყველაზე ცუდად მაშინ ხარ თურმე, როცა არც გწყინს და არც გიხარია. ვერაფერს გეტყვი, ვერაფერს გკითხავ, სადღაც დავკარგე საშენო სიტყვა, ყველაზე ცუდი ისაა თურმე, როცა არც გძულს და აღარც გიყვარს.
შენგან მეწყინება... რასაც შენთვის ვამბობ,რომ ვერ გამიგო... შენგან არ მივიღებ ფეხთქვეშ ფარჩა და ხალიჩა დამიგო... შენგან მეტკინება... ნათქვამი სიტყვა და უთქმელი სათქმელი, შენთან ვისურვილებ თუნდაც ნანგრევებზე დავანთო სანთელი.. შენთან ადვილია ფიქრიც და დუმილიც ,უბრალო სიჩუმეც სული დაღლილია და შენი ღიმილით ცხოვრებას ვიპურებ... შენით იოლია გადავლა მთისა და დალაშქვრა ბარისა... შენ ვერ გაპატიებ, რომ არ გესმოდეს ნათქვამი ქალისა შენთან მეღიმება და ბედნიერი ვარ ზუსტად,რომ გამიგე... შენგან თუ მეწყინა მოვალე ვიქნები ავდგე და წავიდე!!!!!
