მაინც მიყვარხარ! ამომაგლიჯე გული მკერდიდან, მოდი თამამად! მომსკდარი სისხლით ჭიქა შეივსე, დღეს ხარ თამადა. სულ ამომიშრე თვალებში ცრემლი, მშრალად ვიტირებ, და როცა სუნთქვა შემიჩერდება, ბევრი იცინე. ნუ დაინახავ ჩემს ნამდვილ სახეს, რა გინდა ნეტავ? მე შენთვის ისევ ნიღაბს მოვირგებ, როგორსაც მხედავ. ცხელი და მჭრელი სიტყვების მწიდი, ჩემში ჩაცალე,და თუ არ მეყო, მეხსიერებც სულ წამიშალე, სულში მაფურთხე,ნუ გერიდება არ არის ძნელი, შენი სამოთხე მე მეხატება კუპრივით ბნელი, ოღონდ იცოდე,როდესაც მოხვალ ჩემს მოსაკლავად მე არ მოვუხმობ მფარველ ანგელოზს ჩემს დასაცავად. სულ ერთი მზერით,უცებ შეგიცნობ ვიგრძნობ ვინცა ხარ, და მერე გეტყვი ამ ორ სიტყვას, "მაინც მიყვარხარ"
მე ყოველ ღამე სასთუმალთან ფიქრები მიწევს... ახლა ღამეა და მთვარის შუქზე ბარათებს გიწერ.. რად მენატრები?შენ ხომ უკვე წასული გქვია მაგრამ მე ვიცი მაინც მოხვალ ადრე თუ გვიან..
თუმცა ცხოვრება შენით მეწყება და დასასრულიც შენა ხარ მისი, თუმც მონატრება შენს მოლოდინში წუთებს და წამებს მშფოთვარედ ითვლის... ამხელა გრძნობა რითი გამოვთქვა რით დაგანახო ეს სიყვარული, როგორ აგიხსნა, რომ შენ ხარ მხოლოდ ჩემი ფიქრი და ნატვრა ფარული... რომ ბევრი ღამე შენზე ოცნებით თავზე უაზოდ დამთენებია, რომ შენნაირი კარგი არავინ ქვეყნად არასდროს არ მყვარებია... და რომ ჩაქრება ვიცი უშენოდ ჩემი სიცოცხლის ბოლო სანთელი, ესეც რომ გითხრა აღარაფერი აღარ დამრჩება შენთვის სათქმელი.....
გახსოვდეს ის წუთი, რომ მიმატოვე განდეგილივით მარტო დამტოვე, ისე წახვედი არც კი მაკოცე მაგრამ მე მაინც გულით დაგლოცე დაგლოცე ჩუმად, თურმე მიყვარხარ, და მე ამ გრძნობას გულით ვინახავ, გამაგებინე , კიდევ გიყვარვარ? რომ გელოდები გიჟი კია რ ვარ.
