მომეფერე! გადამისვი თავზე ხელი,_ რომ სიცოცხლის სურნელება უკეთ ვიგრძნო,_ შემომძარცვე ნაზამთრალი სამოსელი,_ გაზაფხულდეს კიდევ ერთხელ, ჩემში ვინძლო._ მომეფერე ! გადამისვი თავზე ხელი,_ ჩამიკარი მაგრად გულში რომ შეგიგრძნო!_ რომ გავექცე სიმარტოვეს ურჩი ქალი,_ და ლოყებზე ატმის ცეცხლი წამეკიდოს._ კიდევ ერთხელ ამოვარდეს გულში ქარი,_ კიდევ ერთხელ სიყვარულმა გამაგიჟოს!!
გახსოვს, იგრძენი ხეივანი, მთვარის დუმილი და სიყვარული შემომფიცე ღიმილით მერე, მე დაგიჯერე, რადგან არის ქვეყანად ტყუილი, რომელიც გინდა დაიჯერო და დაიჯერებ.
და აი ახლა, როს უმთვარო ღამეს მინათებ, შენ გაიღიმე და ის ფიცი უარყავ მერე არ დაგიჯერე, რადგან არის ქვეყნად სიმართლე, რომელიც გინდა არ გჯეროდეს და არ იჯერებ..
ურცხვმა ზეცამ შენი მზერა აირეკლა, შენეული გამოხედვით მიცქერს. ქარმა კიდევ შენი სითბო მაგრძნობინა, მიპოვა და ჩამიხუტა მყისვე. მონატრება გარეთ წვიმად დაიღვარა, ჩამოუყვა ათრთოლებულ თითებს, ამერია,აღარ ვიცი უშენობის მერამდენე წუთის ათვლას ვიწყებ. ყველა ფიქრი ისევ შენსკენ გამომექცა, ახლა სულიც მხოლოდ შენსკენ იწევს. შენი მზერა აურეკლავს ურცხვ ზეცას და შენეული გამოხედვით მიცქერს.
აღარ მასვენებს გრძნობების ტალღა,,,აღარ მაძინებს ფიქრები წრფელი..შემომებოჭა წყეული სევდა...ისევ მაბოდებ და ისევ გელი,,,,თითქოს ვიხრჩობი გრძნობების ზღვაში,,,თითქოს გადასცდა ვნება ჯებირებს,,თითქოს დავფრინავ ლაღად წვიმაში და შენი ნახვა თვალს მაბნედინებს! თავს მაკარგვინებს შენი თვალები და გთხოვ ნურასდროს დამემალები!!!
"პატარა იყავ და ამიტომაც, თუ ვერ გამჩენვდი _ მეპატიება. რას ვიფიქრებდი არ დამინდობდა შენი ბავშური შურისძიება. და როცა ეშხი შეგმატეს წლებმა, როცა სიმწიფის ფერი გაჩუქეს, შენ დაგინახა სუყველამ ერთად: თვალებმა, გულმა და სიჭაბუკემ. და შეიცვალა ჩვენი როლები: შენ გამირბოდი... მე გდევდი ბოლოს, შენ წითლდებოდი და ათრთოლებით უხერხულ სალამს მაძლევდი მხოლოდ. ერთხელ კი გზაზე აღარ გაგიშვი, ლამაზ თვალებში ჩაგხედე დარდით, _ ამხელა ბიჭი, მე შენს თვალებში, რა პატარა და უმწეო ვჩანდი! მას შემდეგ მუდამ გხვდებოდი მცინარს, თითქოს მიმზერდი კიდეც ზემოდან. გავიწყდებოდა სალამი ხშირად და ძველებურად აღარ გრცხვენოდა. ბოლოს გავიგე, როგორ დაგკარგე, დაგკარგე... დამრჩი ნატვრა მარადი. თვალებში როცა ჩაგხედე, კარგო, შენს თვალში მაშინ დავპატარავდი.”
menatrebi titqos martla chemi iyo da chems garda qveynad arvin agar gflobdes is dro gaqra chmo kargo ertad yofnis axla isev tkivilamde menatrebi, davigale am cxovrebam mtlad damgala am cxovrebas ver gavuge veraferi menatreba chemo kargo is dro tkbili chveni siyvarulisagan gadaglili, magrad vai rom chven ertad agaravart da uflebac ar maqvs sheni monatrebis chven dro gvedga siyvarulo tkbilze tkbili exla gvidgas tkivilis da molodinis, agar vici ra vushvelo monatrebas monatrebam me tkivili shemaswavla agar vici sad gaveqce me molodins tirili da molodinic man maswavla, netav ratom exla ragad menatrebi? shen xom chemi siyvarli agaraxar magram ra vqna sul bolomde meyvarebi siyarulma monatreba shemaswavla..
გთხოვ, გამაცოცხლო, სიყვარულო, გარდავიცვალე... და ორწყალშუა დარჩენილი მკვდარი თევზი ვარ... ბევრი მიშალეს სიყვარული, არ დავიშალე! უსიყვარულოდ სამყაროსთვის როგორ მემზირა...
მე დავიკარგე, დამავიწყდა შენი ანბანი, უფალმა უწყის, არასოდეს არ მასვენებდა... გადამაფარე გადახდილი ძილში საბანი, და დრო მომეცი იმ ანბანის გასახსენებლად.
