თუ დაამთქნარე თუ დაგეძინა თუ დაგესიზმრა ის ნუ გაიღვიძებ ნუ დაშორდები აბა სად შენ სად ის ჭრელო ტვინო ფერებს რატომ ვერ არჩევ ? რუბის კუბიკს დაგამსგავსეს ჭორებმა ცისარტყელა შავად რომ გეჩვენება ააწყე და დაილაგე გონება. დაუფიქრდი იქნებ თვითონ რუხი ხარ ას მამალში დაჩინჩლული კრუხი ხარ და თუ გრძნობას ერთი მაინც გაგანდობს არ გაცივდე, გაათბე და გაგათბობს.
ხანდახან მენატრები, ხანდახან მიყვარხარ, ხანდახან მეკარგები, ხან დამდევ კვალდაკვალ, ვიცი შემიყვარებ ნელ-ნელა, თანდათან, ალბათ დამიფიცებ ხანდახან, ხანდახან..
ერთხელ მინდა გავიღვიძო შენს მკლავებთან.. ერთხელ მინდა გავახილო თვალები და...გითხრა,როგორ ჩამეძინა ვარსკვლავებთან კოცნა როგორ აგიკრიფე ხელებიდან...მინდა ერთხელ,თუნდაც ერთხელ ძილში შემკრთალს, შენმა ტუჩმა დააფინოს კოცნა ბაგეს.. ერთხელ მინდა დავიძინო მხოლოდ შენთან გავეჯიბრო შენს სიზმარს და შენს წილ ღამეს. გული მერე სიყვარულმა გამიგიჟოს... სულმა ვეღარ დაიტიოს მონატრება... მითხრა ჩუმად...მხოლოდ ერთხელ დამიფიცო... "შენ თუ წახვალ,ბევრი რამე მომაკლდება" ერთხელ მინდა გავიღვიძო შენს მკლავებთან ერთხელ მინდა გავახილო თვალები და...
მე როცა ვიგრძნობ, რომ შენ გჭირდები და გინდა ჩემთან უბრალოდ ყოფნა, მე მაშინ მოვალ ჩუმი ფიქრებით და შენს სამყაროს ფერებით მოვრთავ. მე როცა ვიგრძნობ, რომ შენ გაკლდები, როცა არა ვარ, ვერ ძლებ უჩემოდ, მე ამ ფიქრებით კვლავ განვახლდები, ღიმილს მოგიტან, თვალებს უცრემლოს. მე როცა ვიგრძნობ, რომ გენატრები, რომ შენი სული მიხმობს თავისთან, დავტოვებ ყოველს და გეახლები, და შენს ცხოვრებას მზეზე გავიტან. მე როცა ვიგრძნობ... მე მოვალ შენთან, სულს მოგიშორებ ნაცრისფერ ფერებს, და შენს ოცნებებს მივიტან ღმერთთან, უსაზღვრო გრძნობით აგავსებ ჩემებრ.
დახატე ქარი... და დაარქვი ჩემი სახელი, დახატე წვიმა... დაინახე ჩემი ცრემლები... შემოძარცვული ხე იქნება ჩემი სხეული,- და გაზაფხულზე, რომ გაგათბობს, ის მზე ვიქნები!... ყველა ნახატში გამაბნიე... და დამინახე... ვერცხლისწყალივით დავშლი სულს და... ნახატში დავღვრი! შენ შემქმნი ისეთს... რომ შენს მეტი ვერ დამინახავს, მადლით გაგავსებ... და იმ მადლსაც სულში ჩაგიღვრი! დახატე ღამე... ვარსკვლავებად მოვწყდები ზეცას, ზღვიდან აფრენილ თოლიაშიც მე დამინახე... ჩემი თვალებით გამოგხედავს ღამე ჩარჩოდან,-
