დღეს დილით შენზე ფიქრმა გამაღვიძა...გულს ტკივილი ეკვრა, მოვიწყინე და ფიქრებში წასულმა ავტირდი... მენატრები...შენ მონატრება იცი რას ნიშნავს? მოგნატრებია ოდესმე ვინმე? შენ შორს ხარ... ძალიან შორს... რა მოხდება გინატრო და ეხლა უცებ ჩემთან გაჩნდე...
დღეს მონატრება შემაწუხებს გათენებამდე, ალბად ოცნებაც შემახსენებს თავს, დღეს დილამდე, რა უსასრულოდ იღვრებიან თვალზე ცრემლები, ტკივილს გაგიქრობ და სახეზე მოგეფერები.
ასე შორეულ, მიუწვდომელ ვარსკვლავს რად გავხარ, შენს სილამაზეს, უსასრულო ზეცაში ვხატავ, ვწერ სტრიქონებს და სტრიქონებშიც კი შენ მესახები და სიტყვებიც კი იყინებიან, რომ გეფერები.
ლოდინით დაღლილს, ოცნებები შემომჩვევია, იფერფლებიან და უშენოდ სადღაც ქრებიან, გრძნობებს დაფარულს, გზას გავუხსნი ცივი ხელებით და თბილ სხეულზე უსასრულოდ მოგეფერები
ვიდრე წახვიდოდე, ერთი ამოსუნთქვაც, უნდა მოვიპარო შენი ტუჩებიდან, წვიმამ მონატრება ციდან ჩამოფურცლა, ჩვენით გაჟღენთილი სველი ქუჩებია... დღეს რომ მოსახვევებს უხმოდ აწყდებიან, როგორც გაფანტული, ქარში, ხის ფოთლები და ის ოცნებები, რაც ვერ დავიტიე, ვმარცვლე, ვაჩურჩულე, სულის სიშორეში.
აღარ ღამდებიან ცაზე ვარსკვლავები, მშვიდი თვალებიდან ვიწყებ გათენებას, თუკი უსიტყვობით რამეს ვაშავებდი, ახლა აღარ უნდათ გრძნობებს გაჩერება. . . . ქარში ირევიან მოგონებები და შენზე სურვილებიც ისევ ულევია, ვიდრე წახვიდოდე, ერთი ამოსუნთქვაც, უნდა მოვიპარო შენი ტუჩებიდან